Copiando la idea de otros aficionados al ciclismo y tras la idea surgida en medio de la ruta de ayer empezamos a crear este blog. Iremos poniendo alguna foto y algún video que rescataremos del olvido para darle la primera forma a este proyecto. No tengo ni idea de lo que puede salir de aquí ni si esto durará mucho, pero por lo menos ya hemos empezado.
Somos unas cabras que se dedican a salir los sábados por la tarde en bici de montaña, en algún tiempo éramos un grupo, ahora quedamos los dos de siempre.
La organización la llevamos fatal, sabemos que salimos los sábados a las 16:00 pero siempre hay que confirmar con una llamada, a las 14:00 más o menos, la asistencia de ambas partes, antes no sabemos si vamos o no vamos. Y por supuesto no sabemos a donde vamos a ir hasta pasadas las 16:15.
Pero casi siempre acabamos en los mismos sitios:
Iremos contando nuestras rutas y animamos a todo aquel que quiera a unirse a nuestro numeroso grupo. Intentaremos llevar una cámara de fotos para hacer más agradable este blog.
Si la cabra estudiante se anima ya puede empezar a contar la ruta de este sábado pasado, empezando por contar la experiencia de levantar solo la rueda delantera al cruzar una cuneta camuflada en medio de una bajada (que le habrá pasado a la rueda trasera?)
Hasta pronto.
3 comentarios:
PERFECTO PEIFO.Paréceme unha idea xenial esto do blog. NOraboa!!
En fin, a ver se temos máis constancia e isto se convirte nunha rutina, coller cada quen a bici que teña (ou lle deixen)...jeje e tirar a dar unha voltiña.. xa sabedes para min sempre que sexa llaneando....
E porfa.. o da cámara estaría xenial, quixera ver a roda do camuñas voando!!!! ata a próxima..
Negre, mis dotes como redactor de accidentes no van a ser suficientes como para describir un intento de una maniobra tan difícil como es un "front flip" en plena bajada y superarte a la vez al sprint.Creo necesario la integracion de una camara que inmortalice eses momentos.
P.D compra una...
Anda la ostia, cuantos colaboradores hay¡¡¡
El "front flip", como le llaman algunos, solo esta guardado en mi retina y visto desde 2 metros de distancia. Pero lo más bonito era verle la cara al camuñas después de tal percance, tenia dos bultos que le hacían de pajarita.
Y rutas hay para todos los gustos, pero ciclistas para rutas hay pocos.
Voy a explorar un poco por el mundo del blog para ver que se puede mejorar.
Publicar un comentario