CAMIÑO PRIMITIVO (OVIEDO - SANTIAGO DE COMPOSTELA)

Fecha: do 08 ó 12 de marzo de 2010
Destino: Oviedo - Santiago de Compostela - Brión
Kms: 372 km a Santiago + 15 Km a Brión
Asistentes: Txus e Félix


Despois de moitos meses falando do tema, de comentarlle a moita xente se se quería apuntar, e logo tamen dunha última semana na q todo estivo no aire debido o percance que sufríu meu pai, alí estábamos o domingo 7 de marzo as 8 da maña Chus mais un servidor na estación de buses de Santiago para coller un "ALSA" que nos levaría a nos mais as nosas panchitas, ben envaladiñas ata a terra das FABES. Por certo MIL GRACIAS A MERY POR TRANSPORTARNOS A ESAS HORAS NAS QUE SE ESTA MELLOR NA CAMIÑA, E A PAPA BERDULLAS POR DEIXAR A FURGALLA NOVA PARA LEVAR AS BICIS DO "ORBEA TEAM".






A viaxe ata Oviedo levase mais ou menos ben, debido a que o bus ia case vaio, e pudemos sobar comodos e sin q nos molestara ninguen, e case sen darfnos conta estábamos xa en Oviedo, baixamos do bus e se non chega a ser por Chus a min xa me quedaba a CAMELBACK no autobus, empezaba ben si señor... despois de desenvalar as bicis e montar as alforxas damos as primeiras pedaladas da semana polas preciosas ruas de Oviedo, en busca da Catedral, xa que o hotelazo que nos xestionara Sergio (MILLONS DE GRACIAS) estaba a 5 minutos da susodicha. xa na catedral primeiras fotos da semana e para o hotel deixar as cousas rápido que as tripas xa berraban.






Estando en Oviedo con fame, case era un delito non mandarlle unha boa fagadiña que nos daría forza para toda a semana, e a min particularmente tamen un pouco "NITROSO" para os sprints, verdade Chus¿? ... jeje, despois de comer durmimoslle unha siesta como bos españois e, en torno as 6 levantamonos para tomar unhas sidras, recollendo pronto xa que o día seguinte as 7 tocaba diana para empezar a ruta de volta a nosa terra.

PRIMEIRA ETAPA: OVIEDO - TINEO: 82 KMS. LUNES 08/03/10.

Como ben dixen antes as 7 en punto estábamos a pe, e logo de unha duchiña e un gran desayuno, sobre as 8 da maña empezamos a dar pedal, os primeiros km polas calles de Oviedo son algo liosos, xa que non está moi ben indicado,pero levando a Chus non hai problema, interroga a uns cuantos guajes e por fin empezamos a ver conchas e carteis do camiño, saíndo xa da cidade empezamos as primeiras rampas durillas polo medio de fermosas aldeas e cunhas vistas espectaculares.

Seguimos comendo km, algunha baixada interesante, que se mezcla con longos cachos de carretera e moitos moitos cruces, nun deles se non chega ser por un paisano que saiu correndo a ventana ó vernos pasar e gritou (NO ES POR AHÍ QUE LA FLECHA ESTÁ AL REVES), sabe dios onde acabaríamos xa que viña unha baixada interminable, os asturianos moi amables e tratándonos sempre moi ben, eso sí ... non lles collas nada sen permiso...

Nalgún momento da mañán acompañanos algun copo de neve, moi esporádico, avisándonos do que nos quedaba para a tarde. Sobre as 2 paramos a comer en Salas, pobo que está a 12 Km de La Mesa, que en teoría debía ser o final de esta etapa, pero nos tiñamos que seguir ata Tineo, a uns 32 Km de onde nos encontrabamos, debido a que a ruta do camiño está marcada para facerse en 6 días e nos so tiñamos 5, por eso o ritmo que impoñía o contador dos Anxeles non era de peregrinos precisamente... Despois da comida que nos soupo a gloria, xa que fomos o mellor restaurante de comidas caseras de todo o pueblo (que bo estaba todo dios mio!!!). E, estando os dous relaxados e repousando, miramos pola ventana e vemos como empeza a caer auga-neve con gran intensidade. Saímos rápido para poñerlle unhas bolsas de basura as alfroxas, e mimadriña .... nunca pasei tanto frío na miña vida!! Chus para atinarlle coa navalla a cinta aislante tiña q facer números xa q eu tiña un tembleque de mans considerable... Xa cas bicis tapadas poñemonos de novo en ruta, en dirección TINEO q sería o fin da nosa primeira etapa.. quedabanos o que para min sería o cacho máis duro deste primeiro día, subidas moi embarradas, e sobre todo a auga- neve citada anteriormente q nos acompañou unhas 2 horas e no cacho máis duro da etapa. Despois de pasar este rato sufrindo un poquito... o tempo mellora, sale o soliño e desfrutamos mais se cabe da última parte da etapa con moi bo piso e pasando por sitios moi fermosos. Sobre as 6:30 da tarde chegamos a Tineo e diriximonos o albergue no cal nos trataron de pingas, e realmente o albergue está de lujo. Unha duchiña e a tomar algo para repoñer forzas, despois de unha boa cea e 2 HEINEKENS, si... lestes ben 2 Heinekens... ahí vamos os 2 peteneriñas para o albergue, e a miña sorpresa e q cando chegamos a eso das 9:30 esta todo apagado e todos dios durmindo, tardando nos 1 minuto en quedarnos, tamen...jeje. Ás 9:30!! derrotados!!


SEGUNDA ETAPA: TINEO - GRANDES DE SALIME, 85 Km. Martes 09/03/10.
Despois de unhas cuantas horiñas de cáma, as 7:30 volvía a tocar o movil para poñerse en ruta. Empezamos a etapa como non subindo para sair de Tineo, e enlazar co cmiño. Os primeiros cachos de monte a verdade e q para min foi do mais bonito que viramos, paisaxes espectaculares e moi bo piso polo monte para rodar cómodos.




A verdade e que as alforxas teñen o inconvinte de q che lastran co peso, perobaixar con elas é unha gozada, levando a roda de atras pegada o suelo constantemente, e para subir teñen a ventaxa de que te podes poñer de pé e dar pedal sen problemas e sen perder tracción. O único problema e que como te quentes un pouco baixando, tes moitas posibilidades de que che caeran, como nos sucedeu unpar de veces a cada un.... Proseguimoa coa etapa enlazando un longo cacho de carretera, no cal eu o paso mal, non dou encontrado o ritmo para ir cómodo (saltanme os piñons constantemente) e o meu compi pois todo o contrario neste tipo de terreos vai de pingas, indo sempre un pouco por diante miña... paramos a comer en POLA D ALLENDE e despois de repoñer forzas preparamonos para o q nos viña pola tarde, xa que tiñamos o famoso PUERTO PALO de 1146 metros que todo o mundo falaba del, e a tamen coñecida RUTA DOS HOSPIALES, a cal decidimos non facer debido a q os lugareños advirtennos de que esta impracticable, tendo que recorrer 4 kms minimo coa bicicleta de lado, o cal nos suporia perder unhas horiñas preciosas, asiq decidimos tirar pola ruta alternativa. A subida a puerto palo..pois puffff..preciosa!!!creo que non chegas a sufrir xque desfrutas mais mirando para as vistas impresionantes que tes,gustariame subir por ali nunha bici de carretera,decir que os 2 nos marcamos un subidon espectacular,pero chus mais que min,joder como vai o abuelo..xa na cima fotos para o recuerdo e a seguir xa que facia un frio da ostia..








e despois de tanta subida pois quedabamnos aproximadamente 45 minutos de baixada...que rapido pasaban os kms baixando..e case sen darnos conta estamos en Grandas xa...pero amigos quedaba o peor,unha subida de 6 kms,na que non sei se por cansancio ou xque era realmente dura,dounos gañas de chorar os 2..que mal o pasamos mima!!!!..o peor rato do camiño..pero o final coronamos como campions e chegamos o pueblo e o albergue,o cal estaba vacio...mellor todo para nos de lujo!!!. De novo unha boa cena un par de birras e as 10 a sobar..a verdad e que acabas rebentado cada dia e se non descansas ben peor o vas pasar o dia seguinte..e ata aqui a segunda etapa para min a mais bonita sen duda.


TERCEIRA ETAPA:GRANDAS DE SALIME-LUGO-94 kms..Miercoles 10.03.10

O miercoles enfilamos a terceira etapa,que nos levaria xa ata lugo.Empezamos a pedalear cos primeiros raios de sol do dia,e xa de primeiras temos que subir PUERTO DEL ACEBO,o cal non ten nada que ver con PUERTO PALO,pero tamen se fai durillo

despois de coronar empezamos unha pequena baixada e xa estamos en GALICIA!!!!e logo de uns poucos kms mais estamos na fonsagrada..pueblo bastante feocho o meu parecer..despois de pasar a Fonsagrada volvemos o noso habitat natural...o monte!!o cal non abandonariamos ata a hora de comer,sufrimos de lo lindo nunha zona que nos levaba a un hospital que estaba no medio do monte..mamasita vaia pìnchos,e por se fora pouca a pendiente..tamen estaba todo roto e enlamado..deixamso ali un collon e mitad do outro.

Pero como sucedeu o longo da semana toda subida te recompensaba con unha boa baixada,e esta sen duda para min foi a mellor do camiño...aproximadamente 5 kms,un carril solo e estreito,peraltes,curvas cerradas saltos...o que ven sendo a COUTADA 5 veces mais larga e en Lugo jaja..o acabar esta espectacular baixada fomos dar a un puebliño no cal iamos ter complicado comer..paramos nun bar a preguntar se habia algun sitio..e dinos que a 4 kms ai un bar no que posiblemnte nos dean de jalar...decidimos tomar unha coca-cola no bar que preguntamos...bueno eu tomei unha coca-cola chus non podo aseguralo..xque salimos dali e dixen "que ben vou,sentoume ben a coca-cola"...e de repente o meu compi empezou a mallar a mallar e amallar...que burrada debeume quitar 5 kms neses 4 kms..e eu non fun despacio de ai as miñas sospeitas se aquelo era coca-cola,jajaj. Xa no pueblo encontramos o bar q nos dixeron, entramos e preguntamos se nos daba de comer e o paisano tomaouno o pé da letra, pasamos para a cociña da casa, o lado da lareira e dounos uns bos platos de caldo e uns chourizos con patacas cocidas, sen dubida a mellor comida de todarate coma a merda e balde, decir que o vella era moi simpático, e de vez en cando salía da cociña o despistado e mandaballe algún fusco que metía medo, jajaj.... ó acabar a deliciosa comida parimos de novo, quedabannos 32 km ata lugo, sento bastante feos, pero dandolle ó pedal con ganas... chegando a Lugo a eso das 6:30, é decir que despois de 3 días, nos cales nos trataron de luxo, temos que chegar a Galicia para que o do albergue nos trate como a merda, e case nos "medio-bote", polo cal cunha boa dose de mala ostia no corpo polo SUBNORMAL aquel do albergue, decidimos pirarnos a unha pensión, ben aa mereciamos despois dos km que levabamos. Chegamos a pensión e a mesma rutina de todas os días: ducha, cea, birras = PETENERA, e vemos como novidade o LYONAZO e despois a durmir qeu as 8 había que dar pedal outra vez.

CUARTA ETAPA: LUGO - ARCA - O PINO, 87 KMS. XOVES 11/03/10.

Como todos os días o amencer xa estabamos os 2 "peregrinos" dando pedar a dolor. Para min esta etapa foi a peor con diferencia, moitos cachos de asfalto con rectas interminables, terreo no cal como non encontres o ritmo axeitado vas moi jodido, e eu realmente paseinas putas xa que non fun cómodo en ningún momento, e a verdade os lugares polos qeu pasa non son cousa doutro mundo, aldeas perdidas e pouco mais, as 12 da mñan xa estabamos en PALAS DE REIS, e de ahí , nos quedaba puco para o noso lugar de destino par acomer MELIDE. En PALAS DE REIS Chus veme a cara e decide a para a tomar outra coca-cola? nun bar e logo de desfrutar a susodicha, Chus volveme facer a xogada do día anterior, como debeu ir...no vin mais ata Melide, polo que saquei a conclusión que si lle das a coca-cola a este elemento convirtese en

.jajajajjaja!!!Xa en Melide, eu chegue 5 minutos despois del, vexoo o lado dunha parada de taxi con cara de poucos amigos: DEIXARASE A CAMELBACK NO BAR DE PALAS!!!vaia faena, nada qeu non poida solucionar SUPERSUSO, colleu a bici, quitoulle as alforxas e mangouse os 20 km de ida e de volta nun plis, plas.......SUPERCHUUUUUSSSS!!!!jajajajjaj!! que baaah!!! FOI EN TAXI.... jajajaj.....estaba forte pero non para tanto. E mentras tanto, eu esperei vixiando as bicis e a sua chegada para comer e descansar un pouco, para logo facerr os 30 e pico km qeu nos qudan para ARCA. Decir que, dende Lugo, xa empezamos a adiantar a moitos peregrinos o que sería unha constante ata Stg.
O camiño a Stgo é máis duro do que tiñamos pensado e a chegada a Arca faise de rogar....pero, xfin, as 7:30 chegamos a 19 km de Stgo. Debido ós moitos peregrinos q nos cruzamos decidimos durmir nunha pensión, na cal o dono era tamen aficcionado as bicis, donde nos enseña o seu pepino, o cal nun futuro próximo formará parte das "cabras team". Este invitanos a unhas cervezas... así da gusto!! e logo de cear para a piltra que estabamos reventados...Xa so qedaba 1día, 19 km... qeu rápido pasara todo!!


QUINTA ETAPA: ARCA - SANTIAGO: 19 KMS, VIERNES 12/03/10.

O venres permitimonos o "lujo" de durmir ata as 8:30, desayunar tranquilos e emprender eses 19 km coa satisfacción e a forza añadida de ver qeu non quedaba nada, a ultima parte do camiño antes de chegar o monte do gozo e bastante bonita tamen... e case sen darnos conta ahí estamos dando pedal por Compostela, chegando a Stgo a eso das 11, donde recollemos os diplomas, unhas fotiños e atomar algo sen tajarnos que ainda habia que baixar para a casa.

Despois de 372 km o lombo, o peteneras mais eu aínda baixamos para a casa picados...jajaj, volvendome dar unha lección, en carretera non o vexo...E ASÍ ACABOU TODO CABRITIÑAS,L, SEMANA INOLVIDABLE, GRANDES MOMENTOS VIVIDOS, MOITAS RISAS, E SO O PERO DE TER QUE FACELO TAN A CARREIRA E NON DESFRUTAR MAIS DOS SITIOS.

UN SAUDO A TODOS E EN ESPECIAL A TI, ABUELO GRUÑÓN, QUE PASEI UNHA MOI MOI BOA SEMANA CONTIGO!!!

PD:Seguramente se me olviden cousas xa que case fai un mes que fomos...pronto todas as fotos en outra entrada.