La batalla de Lousame

Fecha: 01/05/2010
Destino: I Marcha Concello de Lousame
Kms: 37
Asistentes: Chucho, Txust, Pancho, Julio, Cholo, Abelenda, Toño, Manu, Amigo ambos y Javi.
El dia del trabajor no podía empezar sin madrugar, a las 08:30 en la gasolinera de Los Ángeles empiezan a llegar las cabras a dar ambiente naranja a la zona. Arrancamos hacia el Pabellón de Lousame, desconocido por todos.
Al llegar allí ya vamos siguiendo a ciclistas hacia el punto de destino. Primer problema de la mañana, Txust sin casco. Amablemente nos lo resuelve la organización con un préstamo.
Lo de parecer un equipo nos hace organizar un poco y ya nos ponemos en la salida todos juntos. La marcha empieza por un circuito de saltos estilo bmx, pero no era plan dar la nota en la salida. Poco a poco nos vamos dando cuenta que la ruta es a ritmo libre, siguiendo las señales y cada uno a su ritmo. Pues venga, vamos allá¡¡¡
A los pocos metros el pelotón se empieza a estirar y nosotros también. A partir de aquí sólo puedo contar mi punto de vista, una cabra entre dos tierras. Delante el quinteto: Txust, Abelenda, Cholo, Chuhco y Pancho. Detrás el cuarteto: Julio, Toño, Manu y amigo. De vez en cuado veo a unos y otros con ese color naranja visible a kilómetros.El inicio fue duro, subimos hasta el Muralla por unos caminos que personalmente pienso que eran dignos del BTT. Compartí ruta con poca gente, creo que era el último de los primeros. Decir que ahí delante el ambiente no me gusta, poco compañerismo y cada uno a lo suyo sin perder tiempo. Parece que nadie te habla, ni te mira, ni se para a mirar que te pasa,... Pues yo también a lo mio, hoy me apetecía probar hasta donde podía llegar, vista a la rueda y para adelante.
Depués de una buenas subidas me encuentro con Cholo en dirección contraria, la averia no era reparable con mis instrumentos: patilla del cambio rota. Se dirige a un punto cercado de la carretera para solucionar el tema.Bajamos un poco, se hace una especie de reagrupamiento pero los élite no pueden esperar. Allí estoy en medio de ellos, pero a los pocos metros vuelvo a mi lugar. Más tarde una trialera larguísima, aquí creo que la experiencia es un grado y voy dejando hueco con los de atrás. Me doy por satisfecho por el reto superado.Más adelante el abituallamiento, por fin veo a alguna cabra. Un pequeña recuperación y vuelta a empezar.
Tengo la oportunidad de ir viendo la progresión del quinteto de cabeza, se notaba la tensión en ese grupito naranja, subiendo a buen ritmo con relevos y nadie sin dar muestras de flaqueza. Después de otra larga subida viene una bonita bajada para disfrutarla. PERO, en la zona más rápida de la bajada me reencuentro con el grupo. Estaban parados y lo primero que pensé fue en una avería, pero no, fue un incidente bastante fuerte, aunque Txust se muestra tranquilo las marcas indicaban que la cosa era seria. La organización se desplaza hasta allí, Txust no puede seguir, aunque el lo intenta pero la bici, la organización y nosotros le dice que NOOOO¡¡¡
Los demás seguimos, intento pegarme a los nuestros pero es imposible. Aún quedaban buenas subidas muy duras para mi a estas alturas. Depués de superar una pendiente donde alguno ya quedaba parado por tirones, llegó el momento de mi indicador de reserva, pero reserva de la reserva. A partir de aquí toda precaución era poca para conseguir acabar la ruta, aún quedaban 9 kms, con alguna rampita de por medio.
Por fin llegó la bajada, que tampoco pude disfrutar por el cansancio. El obejtivo era llegar, y al final llegué¡¡¡
Acabé la batalla mal herido mientras allí estaba el batallón de élite en perfecto estado de revista, reponiendo fuerzas y con sus tanques aparcados. Lo tengo claro, en caso de guerra es mejor ir en misión humanitaria.
Ni ganas ni tiempo para los pinchos, bici al coche y para casa con Txust.
Como veis ni una foto, esto pasa por dedicarse a pedalear sin perder tiempo ni fuerzas en estas cosas. Pasará tiempo hasta que vuelva a darlo todo sobre la bici, no me compensa tanto sufrimiento. Tardará mucho en ocurrir otro eclipse como este para olvidar mis principios ciclistas. Primero porque no puedo y segundo porque no me gusta. Es lo que hay¡¡¡

16 comentarios:

Anxo dijo...

Peifo!!!!! hay un subgrupo de cabras "La segunda división" como le llamo yo.
Últimamente cuando quiero ir de relax y disfrutar del paisaje nos juntamos unos pocos. Ayer por ejemplo, hicimos 31km, Recioy, Denis,Chucho y yo.
Está bien lo de probarse cambiando el ritmo y disputar alguna subida pero si uno no está muy en forma lo acabas acusando con mareos, odio hacia la bici y lo peor para mi que es no disfrutar andando en bici.
Los tiempos de ir hablando en la bici y contarle la vida al compañero mientras ruedas parece que ya acabaron, ahora pega más el modo "Viaje en ave" lo que viene siendo ir a toda pastilla sin ni siquiera ver el paisaje por la velocidad que se lleva.
En fin, la gente se está poniendo muy en forma y se ve claramente que hay dos ritmos de rodar muy diferentes, se disputa seguido quien es la Cabra numero uno y quien la 2 y 3...Supongo que será cuestión de tiempo que nos conozcamos más y volver al "Modo Clásico"(hablar, risas, mirar hacia atrás a ver donde va el compañero cuando te separas de él bajando o subiendo, esperar POR LA GENTE y DISFRUTAR TODOS!!!!!!!!!!

P.D creo que habrá que esperar bastante para que pasé eso jejeje, de momento de tranqui con los de 2ª división, y a intentar seguir el ritmo con los de 1ª.

txus dijo...

supoño q tes toda a razon peifo, d feito nn o supoño, estou seguro. nn sei, a min ahora mesmo gustame probarm porq o korpo respond, fun sempre kompetitivo eso nn iba a kambiar na bici. pero si rekoñezo q hai outra forma d sair, sobre todo nunha marcha; pa korrer estan as karreiras, esta claro. d todas formas ti moi ben, tanto komo txutxo, abelenda e pancho( este ultimo e mais rompekollons e mais choron q vos) pero tamen vai ben. dos demais nn opino porq kasi nn os vin( txolo nn konta, problemas axenos a sus reponsabilidades). podo decirvos q estou mazadisimo e q o q mais m doe ahora e o hombro eskerdo; kurrar o sabado foi unha autentika tortura. hoxe levei a bike oa reparar haber kanto m sangran( puta mierda). veña bks fresas. p.d anxo nn vou opinar acerka do teu komentario, pero si tes memoria politika reciente igual rekordas unha frase q fixo celebre Trillo na kamara dos diputados, era algo asi komo: ¨MANDA HUEVOS¨

Anónimo dijo...

Ey,que yo solo hablo de lo mio, luego que cada uno haga lo que quiera. Tambien disfrute veros, en la distancia, andar a buen ritmo. Los de primera, segunda y tercera siempre pudimos salir juntos y asi seguiremos. Cada uno en su lugar. Javi.

FELIX KING dijo...

Creo que palankiñas esaxera un pouquiño..e certo que chus ultimamente vai en modo "queimar o personal"..pero supoño que sera xque polo rollo do camiño..mais todos os kms que leva encima este ano..pois realmente vai comodo asi..non creo que salga en plan vounos deixar atras..saira marcar un ritmo no que el esta comodo..e punto..tamen estou de acordo cos que protestan..xque se te pos a pensar dis..pois para eso que salga solo jeje..pero bueno eu son o que fixen mais kms con el en todo o ano..e nin nunca me deixou tirado,nin nunca o perdin nin nada,simplemente subindo el vai uns metriños diante miña e listo..a non ser que eu aprete jeje!!!..a min gustanme as 2 formas de sair..apretandome e de relax..neso creo que anxo ten toda a razon..no unico que discrepo e na colocacion sua no segundo grupo...jaja..a quen queres engañar!!SAUDOS!!!

dabiz dijo...

animo txust, espero que te recuperes pronto,un saludo cabras.

txus dijo...

gracias dabiz; un q saiu tuzaro e parece q os anos nn o meten en vereda, je, je. ahora xa mais q o hombro doe a gyant q estaba estrenandose( mala pata), nn m keixo q o galleto foi d ordago. peifo xa sei q so era a tua opinion, o meu komentario tanto d lo mismo( q pasa nn podo estar d akordo kontigo) despois posm fama d kontra; asi no hay kien pueda. o peor d todo e q teño unha gañas d bici q flipas e nn creo q mi kuerpo este pa romerias( todo sera probar nn? jej je). bks fresas

Fabe dijo...

Decirvos que eu esto xa o vivin igual na moto tanta competitibidad entre nos e o final acavamos saindo solos cada un por libre !!!! Espero que non pase o mesmo ca bike!

Javi dijo...

Teño que recoñocer a miña parte de culpa na marcha de Lousame: metinlles tanta presión e vian o lobo tan cerca que así ian endemoniados¡¡¡ Teño que controlar as míñas forzas (nunca mellor dito je je).
Recordade a vosa infancia e outra maneira de andar na bici:
http://www.youtube.com/watch?v=epgyu_2QieE

Anónimo dijo...

Nueva cabecera por cortesía de Jullius.

Anxo dijo...

Le queda muy bien!!!!!!!!!!! más grande toda la cabecera y perfección pero vale bien así igual.
Me quedé sin bici para una temporada, la llanta hace esesss y la pinza de freno se quedó sin pastilla haciendo un ruído como el tren llegando a la estación, creo que se dobló todo.La machine no aguantó la presión bajando la coutada cerquita de Felix, ahora a descansar una temporada, me paso a la tercera división...

Anónimo dijo...

ANXO falando de compañerismo....ja, ja, ja, ja, ja.. podería botar todo o día a rir. Non fai falla explicar máis.
Meri Pi-pirs..

FPTRUEDAS dijo...

txust viciado, qu no dejais la bici aunque se este dolorido, como si no hubiera nada mejor que hacer jajajajja a recuperarse chaval

Javi dijo...

Como se nota que Txust no puede salir en bici, no? Tenemos que aprovechar este bajón para salir este finde je je.
Que tal va ese hombro? Solo es por preguntar, tampoco es que...

txus dijo...

si xa sei q t preokupas yonki, nn podes evitalo, ti tranki e normal, molo, je je, o hombro vai indo creo q viernes vou facer unha inkursion pa medir forzas. en todo kaso este find podia ser un bo estreno da ruta das trampas( ti diras). p.d a maneta d freno kostame 150 e, ay ay ay ay. creo nn vou forzar baixando nunha temporada. bks fresas

Anxo dijo...

Non teño biciiiii, non sei se sair co monopatín e facer unha crónica, que digracia!!!!!

Javi dijo...

Este finde me apetece tomármelo de RELAX. No implica sin bici, pero solo si surge la ocasión. Demasiados compromisos ultimamente¡¡¡

Sobre los 150 euritos de nada, NON ME DAS PENA¡¡¡ (la envidia es así)