MOUNTAIN BIKE PURO y DURO

100% MOUNTAIN BIKE!!!! Con los ricos ingredientes de lluvia, lama y frío se cocinó esta receta de la I Marcha de Mazaricos. LLuvia en el inicio de la marcha que nos acompañó durante todo el trayecto y lama más que lama en los primeros 10km de marcha. Todo ello mezclado con rachas de viento y la ropa mojada daba lugar al frío en algunos momentos. Parece una penuria andar en bici con estas condiciones, pero a la vez son las mejores. Lo único climatologicamente criticable era la niebla, que impedia apreciar las vistas que seguro serían maravillosas, pero el domingo la película era de miedo y el terror y la niebla suelen ir juntos. Dando ya a pedal disfrutabamos de estas condiciones, esquivando piedras, dudando de si la lama nos tragará la rueda, me caeré, avanzaré, cuidado con el de adelante, el de atras que no le van los frenos...Condiciones atípicas, por lo menos para mi en las últimas salidas. El grupo de Cabras bastante unido, tirando en cabeza Chus, Javita y Josito, más atras estabamos Recy, Cholo, Julio, Luis y Yo. El ritmo suave, que aquí en principio nadie tiene prisas y menos aun sin saber lo que queda. Eso pensaba yo...Pero Contador(Chus) nos abandona ya en el km 4 más o menos y ya no lo volvimos a ver. Ahora en su lugar toma las riendas Cholo Di Caprio, nos prohibe adelantarlo y toma la cabeza marcando ritmo. La situación era comica,me explico, Cholo el que supuestamente tiene menos kilometros en sus piernas que nadie de nosotros, se nos escapa con el handicap de solo poder cambiar los dos piñones de arriba, porque el dia anterior pinchara y decidió cambiar una rueda de 10 piñones por una de 8... Ya vamos quedando menos. Ahora llega la actuación estelar del Mago Julius jejejeje. Poco a poco Julio se iba descolgando hasta perderlo, pero sabiendo siempre que estaría detras nuestra y que en el abituayamiento hariamos reagrupamiento. Cual es nuestra sorpresa, cuando el Mago Julius crea un FlashForward y hace que se duerman los trescientos participantes de la marcha y el reaparece en la bajada de después del Gran Pincho jajajaja.Acojonante conjuro al que no doy credito cuando me lo encuentro en los llanos antes de la trialera de bajada. Anécdotico y respetable, yo también hubiera hecho lo mismo en la Ruta de las Camelias si pudiera. Después de sufrir todos el flashforward, recuerdo que.... Empece a tirar en el principio de la subida. Alcanzo a Toño Mister, luego a Pato y a lo lejos por la ladera del monte ya veo a Di Caprio, no me doy contenido y entre risas le Grito, ¡¡¡¡¡GRANDE CHOLO, GRANDEEEEE!!!!! Se me hace rarísimo ver a Cholo en bici y de ahi la emoción, sigo con mi ritmo y me coloco a la par de él: -(Anxo)Vas bien. Cholo. -(Cholo colorado como la picha de un perro) ¿¿¿Veñen máis atras???? -(Anxo) Si ya te vienen ahí. Se acaba el diálogo y sigo tirando ya que me encontraba bien y la subida era chulísima, adelanto a alguno de eses que te pasaban a toda pastilla en los llanos y a lo lejos veo al grupo de vecinos,el objetivo era refujiarse del viento en el pelotón de Oeas e ir subiendo, sorpresa la mia cuando noto que el ritmo de ellos era más lento que el mío y decidí seguir en solitaro, ya en la parte final, conocida por la gente como el repecho final, noto que tengo a alguien cerca, es Oscarito, le digo que tire un poco,le doy ánimos, pero el relevo fue demasiado rápido para mi y me descuelgo, Diosss en esta parte última tuve un dolor de riñones impresionante, intento subir levantado en la bici pero me patina la rueda y sentado los riñones no me daban, en esto que patina la rueda y pata de cabra al suelo, que no quiere decir que fuera arrastrando la bici, lo vuelvo a intentar subiendome a la bici y consigo coronar este tremendo Pincho. Oscarito se para aquí y me dice que va a esperar por su familia Oeas, yo preferí seguir ya que hacía frío y las piernas no querian parar de golpe. Después de coronar que miedo pasé... NNingún ciclista delante ni detrás, rodando por la cima del pincho lleno de niebla y con el ruido de los eólicos que parecía que se iban a desmontar y me iban a triturar las helices. Dando a pedal concentradísimo en si aparecía una señal en el suelo que me indicara el camino, escucho una moto. Ufff menos mal, era Travis Pastrana haciendo un caballito de frente a mi,Por aquí , Por aquí!!!! Descenso cojonudo para las dobles, aunque muchas iban despacio y aproveché para acercarme más a los grupos de adelante. Y que alegría Siiiii, miro el cuenta y ya van 33km solo quedarán dos más, aunque algunos dicen que son 38km, pero ya da igual. Esta ruta es de las que me gustan, que tengan un pincho matador y que después te olvides de repechos falsos que siempre se atragantan al final. En la segunda parte de la marcha, en la hora del papeo, nós pusimos lilas con tanta empanada, tortilla, churrasco y la estrategica posición de situarnos a un metro del grifo de la cerveza. Para mí un 10 de ruta y si que me jode lo de la ducha fría!!! Por pedir... No la pediriais CALIENTE, pues eso. Con agua caliente un 11.Alguna cabra por ahi...A seguir buscando en las próximas fotos...

12 comentarios:

txus dijo...

espero kon ansia ese remate d cronika, d momento leva trazas d bo polvo, haber senn akaba en gatillazo, jeje. veña pitbul nn mires tanta kacha takoneadora na biblioteka e dedikate a narrar. bks fresas.

recioy dijo...

palanquillas: ESO NO SE HACE!!!!!..ou nn che enseñaron nada na escola. as cousas non se fan a medias coño....no en serio, doulle a razon a contador, haber esa segunda parte que esto pinta ben...esperamos "sen ansia, coma benzema" esa segunda parte.....beicos

Jullius dijo...

jejeje, que boa "media" crónica! a verdá e que lendo fai que un se acorde do domingo e se me volvan a poñer os pelos de punta... que dura foi!!!

Moi bo o do flashfoward... jejeje, pero non foi no gran pincho... foi na primeira subida. A verdade e que cando empezamos a ruta ia bastante mal "de peito", faltabame o aire e case non daba respirado (restos do tabaco, seguro...), por eso non daba seguido o ritmo do pelotón... a medida que iamos entrando no monte iame distanciando, ainda que de vez en cuanto intentaba tirar para volver a unirme ao grupo, cousa que me estaba matando. Neste punto foi cando apareceu o meu salvador, un homiño xa entrado en anos que me di "NENO... ven por aquí, que pa subir xa haberá tempo" (jejeje, que razón tiña) e non o dudei, pensando que a subida era pequena e logo na baixada xa nos atopariamos de novo. O que para min foi un atallo de non mais de 500 metros convertiuse en km en case 3... co cal xa case non vos volvín a ver! De feito a miña cara de asombro (a del non foi moito menos) cando chegando ao avituallamento me da caza Txus, creo que ata aquí non fun consciente do cachazo que atallara, jejeje. En definitiva creo que coa dureza da marcha e co moito que ia sufrindo se non chego a coller o atallo NON REMATO A RUTA. Tamén deixar claro que non foi con afán de pasarle diante a nadie, nin para quedar diante de ninguen na marcha… eu con acabala xa tiña bastante.

O dito Anxiño que remates a crónica e a ver se sae outra ruta prontiño que, ainda que se sufra, pasase genial e vaiselle collendo o punto a esto.

Saudos

tholo dijo...

como dixo meu primo sacama umpouco mais pa dentro.....eu digo ke pa proxima 3 kilos de platanos po mono e bota de viño o lombo....me muerooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo.tholo

txus dijo...

bueno peteners acelerachesll un pouko os ultimos envites, pero d todas formas gracias por escribir a cronika senn e por ti estou seguro q nn habria. julius koperfil, hay q sufrir mais, ahora estasll kollendo o toke e as probas estas d kando nn t enkontras ben e sigues son as q t van facer mellorar, a bici ten un altisimo porcentaxe d dureza( terkedad para nos) mental. mencion especial po gran txolo( nunka deixaras d sorprenderm); e a ti anxo decirch q t tiñas q ver a kara d alegria kando chegaches notabse as leguas q o pasaras teta e q chegabas superenteiro. veña fresas ata a proxima.

Recioy dijo...

hola maricas....jejeje..boa cronica anxiño, pero un pouco light o final....un dia caralludo para ruta e unha organizacion cojonuda. mais tendo en conta que era a primeira que facian...algo oin eu por ahi que en 15 dias outra en Lousame (gratis), a dos veciños, e o 1 de mayo 1 ruta btt de santa comba, tamen gratis....e un servidor o sunday as 4 xogando o futbol como un señor,titular e todo o puto partido, que pensei que nn se akababa mais.......beicos

Anxo dijo...

Me alegro que os gustara la crónica. Ahora que empezamos a coger un poquito de buena forma física, podiamos quedar este SÁBADO para entrenar las trampas que nos tienen preparadas los vecinos por el Rubial.

Qué, os apetece????
Venga, para no perder esta asiduidad en las salidas.

Ánimo Peifo.Un poquito de Bici y amigos para desconectar!!!!

tholo dijo...

anxo pareceme ben o do sabado oke faga falta hermano ke pincho ai ke escalar fun comprar corda.......pois a cadrar e apretar as moas

Anxo dijo...

Ahí Ahí Choliñooo!!! ese e o espíritu. Mañan a tardiña quedamos no 3Pes e digoche as coordenadas diante dunhas cerveciñas.

Luis Cooper dijo...

Que pasa rapases! eu que quedei descolgado ia mirando a ver si viña Julius e polo carallo, xa chejara jajaja e despois di que a bici a ten jodida e que non vale. Para a próxima irei sen dor de muelas, xa que o luns tiven que ir ver a javi porque tiña a cara hinchada, para a próxima non hai escusas. Estivo de puta nai esta!!!!hai que ir a máis!!!
101 PEREGRINOS??quen se apunta, comentáchelo o outro dia Julio

Recioy dijo...

hola a todos piltafrillas...anxo eu sabado si e pola maña apuntome tamen....xholo eu levo os arneses,jejeje......

Anxo dijo...

Diosssss esto si que É UN BLOG!!!! A GRAN OBRA MAESTRA ACABA DE SER CREADA!!! sI É QUE EU TEÑO UNHA MAN PA ESTAS COUSAS jajajajaj.

Novo conxuro do Gran Mago Julius jajajajajja. A tarde unhas cañiñas no 3 Pa celebralo!!!!