Previa marcha OEA 2011: entrenamento en solitario

Fecha: 09/04/2011
Destino: Marcha OEA
Kms: 38,03 km

Como vexo que esto últimamente está un pouco parado vouvos contar as miñas sensacións na saida que fixen o sábado pola tarde para probar a rúta dos Esfola Arrós. Antes de nada enviarche moitos animos SR. JESUS que oin campanas de que "abandonabas" o mundo da bike... jejeje, seguro que os susto foi bo, pero non ha de ser para tanto... ca de golpes que tes levado..., en fin, que te recuperes pronto que queremos verte dando guerra pronto...

Polo demais, este pasado sábado levantabame cunha sensación estraña no corpo (nunca notara esto antes), tiña gañas de sufrir!!! comezo a ronda de chamadas: descartado Txus..., Anxo dime que ten a bici no taller e que non pode sair, a segunda opción era Chucho que logo de falar con el dime que saira xa de mañan con Pancho a "testear" a ruta OEA... sen outras alternativas de compañeiros decido arrancar eu solo. A primeira opción era ir ata o Pedroso polo camiño de Santiago, pero cando estou pasando por Bertamirans decido ir mirar se dou coa ruta OEA que, polo que me dixeran, xa estaba case toda marcada.

Comezo en Gándara onde me desvio para comezar cos camiños de monte... cal é a miña sorpresa cando me atopo con Alfonso dos OEA señalizando a ruta no Quad... jejeje, agora seria mais facil guiarse (eso pensaba eu). A primeira parte discurre por camiños ratoneros ao lado do rio, estou por apostar que alguen proba a auga o Domingo..., non sei como van facer para meter a 400 btteros por esos camiños tan estreitos. A verdade esta primeira parte é unha gozada, co rio ao lado e entre árbores moi baixas, é bastante rápida co cal, proto se chega a pista que está arriba do campo do Bastavales, dende ahí, algo de asfalto para chegar a "esplanada de Juncal" e tirar de frente para comezar a "subir" cara o Rubial.

Tan pronto atraveso a general xa me levo a primeira sorpresa... unha especie de ponte feita con pallets e con tablas... seguramente porque coa cantidade de lama que alí habia non se daria pasado. Para os que vaiades o domingo: ide rezando para que non chova, senon ainda habedes quedar enterrados. O dito comezo a andar pos pistas chulas, moi chulas, a verdade notase que aruta está moi, pero que moi rebuscada. As sensacións na bicicleta eran boas, ainda que teño problemas cos piñons, esta p**a merda de ferro... eso que acabo de sacala do taller.

Vou cunha idea firme na cabeza... chegar ao punto onde foi o avituallamento o ano pasado e baixar pola general para a casa... Sigo andando e volvo a atoparme con Alfonso que me certifica que vou ben pola ruta e me avisa de varios peligros que me esperan un pouco máis adiante. De todas maneiras, eu iva con gañas de subir e ata o de agora non as saciara... ainda que derrepente... subida da ostia, vinme como en Mazaricos, pista ancha da que non chegaba a ver o final... bueno, imos tomalo con calma, comezo a subir a un ritmo bo pensando no matadora que seria esta costa... ainda que... SORPRESA Nº 1: flecha a esquerda por un camiño de cabras... esto non pode ser... en vez de subir toca baixar, e que baixada, trialera chulisima ainda que peligrosa, TENDE COIDADO O DOMINGO!! Baixo e sigo culebreando por camiños moi ratoneros cara abaixo, sempre cara abaixo, ata que empezo denovo unha pequena subida, ESTA É A BOA volo a pensar, pero volve a pasarme o mesmo, case antes de empezar a subir... SORPRESA Nº2: Trialeraza da ostia, moito peor que a anterior... e outra vez cara abaixo.

Logo de seguir baixando un bo anaco sigo por pistas moi chulas e penso que debo estar chegando a Padrón... pola cantidade de quilómetros que levo recorridos. Comezo denovo a subir, agora si parecia que esta era a boa, a partir de aqui subir todo o tempo, e a idea primeira segue na cabeza (chegar a caseta e baixar pola genera), subo, subo, subo, xa teño que estar chegando... subo, subo, subo... levo un anaco sen ver sinais... bufff que me perdín. Bueno malo será seguro que atopo por onde sair, subo, subo, subo... nada non dou atopado camiño... intento por outro lado... non hai maneira, estou totalmente perdido!!! Pois ala, a baixar e buscar como ir para a casa! Baixo e na primeira aldea que vexo pregunto, estou en Sorribas, tampouco estaba tan perdido!De aqui a casa pola general.

A verdade, e queme quedei con ganas de chegar a caseta, esta semana intentareino outra vez. Polo resto, a ruta, ata o punto no que eu a fixen, pareceume chulisima, ainda que ten anacos bastante peligrosos, así que NON VOS CEGUEDES e ide con sentidiño.

saudos xente