"MENCHÓ CLASSIC"

Fecha:12/02/2012
Destino: Muralla
Kms: 50
Asistentes:11!!!!!!!!!!! Marcos, Denis, Julius,Fran Towers,Anxo(5 CABRAS!!!), Nacho Filmmaker,Pepe Mondraker,Un Orbea, e tres amigos máis que tuveron que abandonar.
 
Altitud min: 48 metros, max: 678 metros
Desnivel acum. subiendo: 1,629 metros, bajando: 1,634 metros
http://es.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=2484820

E outra de pulpo!!!! Veña que repetimos, viernes Pedroso, Sabado Muralla e Domingo Muralla...

Que alegría que alboroto outra cuadrilla subindo po Coto...Así empezamos esta volta, que para algúns foi unha trampa, para outros un paseo, e para Menchó e pa min un estribillo da mesma canción de onte.

Para o personal ir ó Muralla parecía un cachondeo, que si á volta era mellor ampliar un pouco por Rañalonga e mais asTorres para logo baixar por Brión jejjee, que tampouco e tanta cousa o Muralla etc etc...Escoitábanse moitas cousas, pero como me dixo unha vez un sabio nunha marcha "Cóntamo andando"jajaja.

 Este foi o segundo punto de reunión, a kedada foi na base da Protección Civil de Brión, pero fusionámonos na Rotonda dos Ánxeles con Pepe e outros amigos que non recordo os nomes.

 Señor Orbea vouno alcumar, creo que veu desde o Milladoiro con Nacho, os dous son xente moi dura que non tiveron problemas para rematar a ruta. 

 Nacho alias o Filmmaker, foi o DIRECTOR desta super producción que estades a ver!! Jaajjaja, un auténtico crack de home, mira que me rin con él, berraba como si o estuveran fusilando nas subidas, planchas e delicateses desta Ruta. Foi o home da frase"CUANTO QUEDA" 

 Desfiladero do cuello de botella do k2 do Rubial. Piolets, cordas e material de altura abordo para a ocasión jjejeje.

 Aquí o peor do día, despois dun amago de pinchazo o compañeiro rompeu a patilla do cambio, para min que estaba gafado, sigo sen recordar o teu nome, espero que te poñas en contacto con nos via blog e rematedes esta volta cando queirades. E claro como vos currantes xa vos vedes, o señor Menchó dirigindo a obra, e os ingenieros Marcos e eu consultando ca naranxa a solución do maleficio.

 A expedición continuou con tres baixas...

 INCREIBLE!!!!! Non hai outra palabra que defina a progresión de Julius. Empezou ben e acabou mellor ainda, cousa que me extrañou, xa que empezando así de forte esta volta soese atragantalo final. Alégrome moito Julio, nótase que hai entrenamentos tanto en ti coma en Marcos, han de ser os 101 Peregrinos que queredes chegar en boas condicións. 

 E dar pedal, que o frío era o que pedía...

 Inevitable non recreala vista ca paisaxe, creo que debe haber cen fotos, o señor Filmmaker debe de pensar que tamen editamos revistas jjeje.

Non houbo prisas, reagrupámonos tantas veces como foi necesario, o gran problema desta aventura o vento e o frío. Pero o máis importante desta imaxen é o Señor Towers!!!!!!!!!! RELOAD, volveu a cargarlle a bicicleta despois dun ano e pico sen collela jajjaa, un auténtico fenómeno, hai que botarlle, imos chamarlle... MOITAS GANAS jeje para facer un Muralla despois de tanta inactividad, e non solo ganas, falar de Fran e falar de forza e lucha, subiuse no seu primeiro intento case enteira a Plancha dos 50 metros!! Ole e Olee, quedamos pasmados Menchó máis eu, subiu a plancha de pe jajaj, incrible. Xa patina sentado e o outro mallando de pe. É un clásico del, despertar do letargo e meterlle uns 101 peregrinos ou un Muralla jjajaja. Espero que para a próxima non teñamos que esperar outro ano pa verte.

 Aquí paramos a inmortalizalo momento, unha das primeiras zonas técnicas, xa se escoitaba a Nacho berrar por estas alturas jijiji.

 E que decir desto!!! Podería facer unha crónica a parte deste spot. Bautizada polo señor Menchó como a "Plancha dos 50metros" Nada máis e nada menos que un 31% de desnivel. As miñas pernas e as de algún ainda se acordan dela, este finde fun aiduo o seus encantos.

 Vos diredes se vale ou non vale a pena dar pedal.

 Estos camiños xa os cataron Txus e máis Javita, váleme como cabeceira do blog señor Julius jejej xa podes ir fedellando ca foto. Haber se este veran facemos algunha excursión baixando ata  a praia por eses lares.

 Momento clave da "MENCHO CLASSIC" Menchó classic vai selo nome desta ruta en honor a Denis, e desta curva todos nos acordaremos, porque onte voabamos a partir de aquí, vento de cara nada máis girar. Julius ó chegar arriba parecia unha cometa jajja

 Non hai fotos das curvas das planchas, e non me extraña jejej, houbo que loitar contra vento e marea, ahí tendes os restos do naufragio jajaja. Cementerio de bicicletas que daba medo, miraba pa elas e movianse solas do vento que facia...Auhhhh que medo jijii

 Ahi está o escuadrón de combate, pena as tres baixas que non puderon completar a etapa pola avería, de tododolos xeitos este Sábado estou tramando unha fusión cos amigos do Ultreia ó mesmo sitio. Necesitan un guia e ganas de repetir ainda me quedan.

 Dame un ferro, duas rodas, e escolle a plancha, ese foi o noso xogo moito tempo. Se Fran xogaba eu sempre perdia jejej.

Aquí con Pepe,un auténtico motor diesel, empezou mal por problemas de rodilla e polo paron que a lesión lle acarreara, foi mellorando cos kilometros e ó final ainda estaba pa outra mallada máis jeje, rodei con el bastante e ainda botamos unhas risas, e un dos meus, de dar pedal creando bo ambiente con música pa toda a tropa, o final ata sonaba Heavy Metal por Urdilde jejejej.
Un placer caballeria, tiña as pernas destrozadas desta finde tan intensa, pero gracias a asistencia de todos vos pouco me acordei delas.

 Quero dedicarlle esta crónica o señor Menchó, que leva aturando unhas cuantas matadas miñas na bicicleta, él tiña ganas dunha volta de pasalo ben sen competir entre nós e de desfrutar doutra maneira ca bicicleta, e creo que hoxe foi o día.

Saudos Familia.