YOSIMURA MAILLOT AMARILLO

 Fecha: 04/10/2012
 Destino: Paxareiras
 Kms:100
 Asistentes:Yosimura, Menchó, Cigarrito Palankas.

Hai doenme as pernas,
Hai creo que teño gripe

Ese foi o poema de Yosimura cando nós encontramos as 9:30 da mañan na de Rogelio.
O meu era moi diferente, atopábame ben, e tiña as pernas curtidas desta semana embadurnada de kilometros.
Subimos Urdilde a ritmo de conversación amena, sen prisa e se acaso algun tirón de ritmo para escorrentalo frío. Ata que o baixar San Xusto o frío calou nas rotulas e houbo que empezar a traballar algo(está ben que eu diga eso de traballar jaja).

Puxémonos en fila, e desta vez non tuven que pelexar moito para que me fixeran caso en facer relevos. O malo dos relevos e que non da para ir de chachara, pero rodamos rápido e xuntos uns cuantos kilometros.

Unha gozada!!! O día abrindo, poucos coches, e as vistas non son as de sempre. O mar o lado, Esteiro, e repechins de nada que apenas tiran das pernas. Fusionamos con outro ciclista un anaco, pero o noso destino era outro. A subida as Paxareiras, que creo que debemos ser os únicos que a fan por aquí, xa que a subida clásica supoño que é a que se fai desde a entrada de Muros, e non esta nosa que está a 6 km da que vos menciono.

O lío, xa lles explico que son 8km de subida e que solo son duros os dous ultimos. Yosimura pregúntame como de duros son eses dous, e o primeiro que se me ocurreu decirlle e que eran como algun tramo de San Xusto.
Nada máis escoitar eso que lle dixen a Yosimura, meteusella unha canción nas orellas, creo que debía de ser esa de TACATÁ, e claro:

MIRA COMO DICE MI TACATÁ
QUE EMPIECE LA FIESTA TACATÁ

E atacou!!!!!! Denis detras del e eu descolgado totalmente que nin os via.

Unha das cousas interesantes desta subida e que tes señalizados os kilometros que vas subindo o par da carretera. Aínda non chegara ao km 4, e estes a fuego.
Acerqueime algo os pitbuls, e despois

OH YEAH, PA' LA GENTE QUE LE GUSTA EL TACATÁ,

 AHORA DIGO ATACABRO, ATACA YO  JEJEJE

Xa estaba con eles nos famosos dous últimos kilometros, chego con Denis a última curva e xa o escoito cambiar metendo plato.jejej

DALE MAMASITA CON TÚ TACATA

E dille Pitillito Palankas

MIRA COMO DICE MI TACATÁ!!!!!!!!!!!!!

Ahora e cando todo o mundo está gritando

TACATÁÁÁ!!!!!!!!! JAJAJAJJ

E Pitillito Palankas corona. Despois acabouse a canción, e veña Esterco to hevens no alto do Bar das Paxareiras. Reducimos ritmo unha paradiña para avituallamiento e veña de chachara pola recta. Ata que o Mailot amarillo nós escoitou a Menchó e a min decir que iamos mordidos.

Outra vez, xa parecen os  40 principales a repetila canción.

TACATÁ E VEÑA TACATÁ. Josimura  a atacááá!!!!

Subenos o ritmo o xefe de filas e Mencho mais eu aguantando a presión. Chegamos a Negreira, xa as caras non eran tan amistosas, todos sufrindo e co síndrome de pensar en que habrá de comer na casa jjaja, que eso si que e duro, parece que nunca chegas.

E TACATA outra vez, o Josimura fainos o ultimo sprint pa levarse a etapa no Alto de Transmonte.

Foi unha boa volta, aínda que antes de chegar a casa tuven que estar dez minutos rodando polos llanos da Urbanización do colegio para soltar pernas.

Xa o sabedes:

Tu sabe que cosa es el Tacatà?

Te gusta el Tacatà?

A mi me gusta cuando las mamitas hacen Tacatà