Fecha: 17/11/2012
Destino: Sanxenxo
Kms:30
Asistentes: etre 45/50 bikers
La cosa nostra hoy se quedó en cosita nuestra...Toda la mafia organizada estaba presente a las 7:50 en Compostela, la familia Ultreia y la familia Cabra. A las órdenes del Capo di Capi, Toribio. Que tiene el Don del tetris para colocar 25 bicicletas en un autobús sin que se estropee ninguna.
Allí fuimos a Sanxenxo a extorsionar una nueva ruta. La temperatura era agradable y apenas llovía, todo perfecto para asesinar kilómetros y kilómetros de monte. Nos reciben unos ciclistas locales, creo que del Club Armenteiraepunto y otros que no se de que club eran.
Comenzamos a dar pedal pero esto parece las cabras tiran al monte 2.0
Los que nos guiaban en la ruta, no se aclaraban, iban improvisando caminos y se perdían ellos mismos dividiéndonos al resto de la tropa. Lo lógico sería que...Principalmente conocieran todos ellos a donde nos querían llevar y luego los que supieran el destino se repartieran, delante, en medio y atrás del pelotón para que no hubiese pérdidas de gente. Menudo embrollo, lió y desorden...Unos atrás otros delante, sin ritmo, hora y media de vuelta y llevamos 8km de ruta con lluvia y frío. Era una pena, yo me quedaba dormido en el manillar, la mafia del Brionx nos levantamos a las 6:30 de la mañana para venir hoy.
La gente comenzaba a desmoralizarse pero las risas fueron floreciendo con lo bonito que eran los caminos.
Caminos muy ratoneros, con muchas curvas divertidas y fases técnicas.
Predominando la lama y los charcos a lo largo del recorrido. Hasta que llegó el caramelito del final, lo mejor del día y el momento en que por fin pude decir VALIÓ LA PENA VENIR HASTA AQUÍ!!!! Se trata de una bajada rapidísima, creo que le llaman la bajada del Xabarín, que chula!!!! Puedes cruzar la bici en cada curva, el suelo no tiene muchas piedras y es rápido, con algún looping y saltito para tirar de automático. Una gozada y encima larga. Me cambió la cara a partir de aquí, pero ya era cerca de la una de la tarde y había que arrastrar todo el barro que llevabamos hasta el autobus.
En la parte final llegó el susto del día, Brandán para atravesar un pequeño cortado, optó por pinzar la rueda cual piloto de biketrial, superó el desnivel pero losV-brakes al caer no le frenaron con la intensidad que lo harían los discos y se fue con toda la espalda al suelo. Alucinamos cuando lo vemos tirado en el suelo y sin poder respirar, menudo hostiazo...Si se llega a dar con la cabeza contra el bordillo que tenía detrás menuda...Menos mal que todo quedó en un buen susto y probablemente mañana sólo andará como Cuasimodo.
Y lo mejor de hoy a parte de la bajada, fue la gente, de kilómetros no puedo hablar mucho más ya que la Cosita Nuestra fue breve, tan solo 30 asesinatos para esta nuestra organización saben a muy poco.
Las risas siempre viajan con nosotros :) El buen rollo del bus!!! Que espero que lo siga consevando el Chófer, le dejamos el pasillo para plantar patatas.
Master Simal, abrigate hombre!!!!!!!!!!!!!!!!!!Fue al único que no le llegaron los mail del Capo Toribio, advirtiendo de que trajéramos mudas.
Esta crónica se la dedico a Juancho, por conseguir la proeza de ser el primero en hacer saltar un radar con una 29 :)jejejejej. Hoy hizo una velocidad max. de 78.2km/h yo no digo nada...Cualquier día os lo cruzáis por la autovía.
Saludos Familia.








5 comentarios:
Que razón tienes cabritillo, los amigos del Armenteira y del Samiera pusieron muy buena voluntad pero el principio de la ruta les salió un poco chapuza a nivel de organización, menos mal que los caminos eran una gozada y aunque acabamos llenos de lama hasta las orejas, los pudimos disfrutar a conciencia.
Visto lo visto, tenemos que repetir la experiencia en primavera para que vista la calidad del terreno podamos todos disfrutar de la parte alta que finalmente no pudimos completar.
Por lo demás me sumo a tu comentario, la ruta muy bien, la bajada famosa es una maravilla, (yo ya la conocía y cada día me gusta más) de la compañía, no tengo mas que alagos y de las risas, sanas y en cantidad.
Gracias a todos por responder a esta convocatoria, y el próximo sábado…. Maratón do Xalo. (Cambre)
El domingo hubo que mandarle 118km de carretera con la New school Ultreia. Parece que no sació a nadie Sanxenxo pero siempre es una ruta nueva conocida y con buena compañía, así que por mi está más que aprobada la aventura por tierras del Salnés.
Capo di tuti los Capo,Señor Toribio, mándanos info de la ruta de Cambre cuando puedas.
Saludos
Saúdos dende Sanxenxo
Sempre é un placer que xente de outros clubs te visiten e poder amosarlle a zona que coñecemos e pola que adoitamos sair e polo tanto coñecemos mellor que nadie. Sabede polo tanto que estades invitados a voltar cando queirades.
Outra cousa é a crónica, cando omite datos ou falta á verdade. Dá a impresión ao leela que os que vos guiaban eran uns mataos, que nunca sairon en bici ao monte.
Aínda que o autobús chegou sobre a hora acordada, houbo que desmontalo "tetris" o que retrasou a saída moito máis do que estaba previsto, (se digo media hora, quédome corto).
Unha vez que saímos e antes de chegar ao primeiro km, un dos que viña no autobús, tivo unha avaría mecánica o que nos fixo estar parado outra media hora. Solucionada a avaría continuamos pero o grupo de cola (de Santiago, chámense Cabras ou Ultreias) descolgouse e desviáronse, polo que tivemos que sair na súa búsqueda. Unha vez reagrupados decidímos que alguns do Armenteira pechen o grupo para que nadie quede atrás. Pois resulta que un grupo do medio, sáltase un cruce e pérdese de novo. Visto o panorama, con xente que non e capaz de seguir a roda do de diante e cando se descolga non avisa, vémonos obligados a recortar o percorrido inicial varias veces. Volve a haber avarias non digo de quen... Cando parece que empezámos a avanzar avisan que prefiren dar volta que se fai tarde. Voltámos e acontece o da caida...
En resumen: saíndo as dez, e voltando a unha, cantos km querias facer? (despois de todo o acontecido).
O que iba atrás do Armenteira esperaba polo Ultreia e non ao revés. Pero en ningun momento demos queixa, nin fixemos comentarios de que ao dia seguinte saimos a facer kilometradas para saciarnos.
O dito, compañia agradable pero crónica moi desafortunada.
Voltade cando queirades, préstome a servir de guía.
Saúdos
Monso
PD. Autorízoche a publicar este comentario no blog onde o leín. Grazas.
Bos días. Pídovos disculpas pola crónica se vos sentistedes ofendidos. Non sabia nada dos percances que pasaron no grupo de atras. O voso comentario xa o publiquei, e se hai algun problema máis ou queredes que elimine a crónica, non tedes máis que decilo. Agradezo que me enviárades esta mensaxe a min, xa que o que escribe as Crónicas son eu cas miñas opinións, sen ter que ver nadie dos Ultreia ou doutros clubes.
Espero coincidir noutra volta con todos vos, e demostrarvos que mellorei os meus tempos cambiando unha roda :)
Cando queirades, tamén estades invitados a vir a Brión a sair cas Cabras Tiran ó Monte.
Saudos.
Publicar un comentario