Destino:Mercuto
Kms:40 nós, Ces 72.5km
Asistentes:Chus, Ces, David, Anxo.
Pois si rapaces, hoxe a cousa na miña opinión foi a un ritmo suave, e que ven me veu para soltalas perniñas,xa que esta semana vaille chegando de mtb.
Ata o Mercuto fumos todo por camiños de monte, e que chulo esta o monte con este tempo, cheo de follas charcos e lama. Guiounos Chus toda a volta, xa que a miña memoria é moi cativeira.
Ahora que o penso o mais duro da volta foi subir San Marcos, jraxeamos todos ó chegar arriba menos o Iceman de Chus que conserva o seu semblante de sempre. A subida fíxose sen cambios de ritmo, menos nos ultimos metriños que Don Jesus infectado pola cepa do virus Denis h1n1, cambiou un pouquiño o ritmo en busca da meta volante jajaja(seguramente estas percepcións sean soamente miñas, pero quedan ben na crónica non vos enfadedes jeje).
Mais adiante viñeron os repeitos técnicos, raices que fan que inventes trazadas, paos que resbalan coma se tiveran aceite, e ter suerte para NON PENALIZAR botando pe o chan subindo jajajaja.
A verdade e que foron unhas risas de volta, parecia que tavamos nunha cafeteria de chachara e a contos...
Houbo un par de sprints iniciados por Don Jesus ós cales respondían David e Ces rapidamente, eu nada, estaba noutra guerra vendo a batalla e mantendo o meu ritmiño, e que ven se vai así ijjiij!!!!!! Creo que para manter kilometradas a boa velocidad voume despedir das metas volantes, entre outras cousas porque acabo cas pernas hinchadísimas e despois teño que estar tres dias parado sen sair co velocípedo.Ainda así coronar os pinchos e outro tema que xa sabedes que me encanta.
Ahora o pincho era o Mercuto,
Chus avísanos que hay que subilo pola izquierda para non patinar polas pedras, pero vexo que hoxe non e día de disputar. Súbese moi amodo, Ces aprobeita para facer unhas fotiños,
a Chus frenoó sen querer ao patinar nunha pedra e PENALIZAR jajja, el pola miña culpa ten que parar e xa perde ritmo, a parte das averias que lle impedian cambiar desarrollos. Neste momento sona algo de rock and roll pero dame que é unha balada, os Scorpions diria eu, digo unha balada porque a situación era rara, David ataca e non sabe onde e o final jajaja, non sabe que desvios hay que coller e pasase volve para atrás, endereita de novo jajaj unha de Benny Hill se Benny andubera en bici jajaja. Atra estábamos o resto pero moi apagado todo, Chus pelexando co seu cambio, e Ces que xa o vexo metendo ritmo, ahora xa me animo e haber se sona algo de AC DC, pero nada muiñeira de chantada, Ces empezara moi atras, David que estaba diante miña equivocase na recta final de asfalto e metese a izquierda, digolle que de a volta e endereite, pero o sprint xa morreu onde vai jajajaj.
Ainda así estuvo moi ben, pena Chus co seu cambio que lle tivo que cortar toda a subida.Seguinte estación Monte Pedroso, o gps mental de Chus vai perfect e chegamos todo por pistas, atravesando charcos ó Pedroso, aquí alguns iban xustos de tempo e xa decidimos baixar bordeando o Pedroso descartando o afamado descenso que nos enxinou Ruben. No descenso, houbo AC DC Thunderstruck por parte de David jajajaj, hay que cambiarlle o nome xa, Steve Peat David por exemplo, vaia escandalera de baixada, fanlle falta mais metros de monte a este home, os derrapes empezaos na curva pero acaban na cuneta jajaj, e a versión evo de Denis, David opta por levala roda hibrida atras e claro...patinaxe artistico baixando, un día probade a ir detras del baixando, e un espectáculo velo, da unha sensación de medo e risa a vez jajaja.Continuando ca baixada, esto foi o mellor pa min do día, Chus dirigenos monte atraves por unhas laderas do Pedroso acolchadas por unha capa gordisima de follas, non me puden resistir a inventar camiños e a culebrear ca roda de atrás, que ben o pasei.
Logo desta parte do Pedroso meu cerevelo activouse e acordoume unha baixada que me levara Toño o mister, lembrabame de que era algo técnica, pero...Uff, cain en parado da pendiente que tiña eso, e Don Jesus que viña detras miña sen frenos...Sua sua ca paris de noia, xa vos sabedes...Un medo quinindiola, e os de diante mais do mesmo ca bici agarrada e clavando o piolet no glaciar jajajaja.
Despois de aquí tuvo lugar o percance de Chus(mirade pa ahí como cuido do meu Pitbuliño).
o golpearse a perna ca potencia, moita dor debeu de pasar, tiña unha cara de matar a alguen que daba medo...Seguimos indo amodo e ahora mais ainda que tiñamos o master tocado da rodilla. Pero pouco durou o de ir amodo, despois de levar a mañan enteira polo monte, e poñela roda no asfalto e ver que os triciclos voan. Os master 30 diante e David mais eu detras no covertizo ven tapadiños do vento jejejej. E con todo esto e a baixadiña de Lapido me despido jajajaj.
Veña familia abur, e xa sabedes os que queirades ir o xesteiras deixade un comentario no blog, será as 10:00 da mañan do domingo con saída desde Padron o lado do banco pastor onde estan os taxis.
P.d Please Ces pimp my bike jajaj
10 comentarios:
a salida tubo de puta madre,e o de floxiño fala por ti,que ca tonteria eu chejei con 72.5km nas pernas.
ruta tranquila disfrutando do monte en pleno inverno,subidas amenas e como non algo disputadas,baixadas tranquilas con incidentes moi paberos no pedroso e na emboscada que nos meteu Anxo,eso si que era o desfiladero do K2,mama!!!!!
lastima do detalle do rodillazo que tanto dolor lle dou a Txus,pero bueno,pese a ser moi doloroso e algo pasajero e sin consecuencias,asique podese decir que foi unha ruta completiña e sin perjuicios.
Estuvo ben, unha moi boa mañan, pena o da hora para poder baixar todos xuntos polo descenso de sempre do pedroso pero bueno, queda pa outra.
Maña que non me chame nadie, time to relax!!!
E perdon por facerche esperar Ces, eles suelen ser puntuales, eu xa sabes cal e o meu alcume nas crónicas jejeje.
mamiiiiiiiii teño 2 rodillas, joder kasi nn rekordo unha ostia( tan pouka kousa) e q m doese tanto, e todos sabemos q eu son o presi dos cata-tombos........ q pasada. pero bueno a volta xenial e a kompaña inmellorable. por certo estou d akordo kon ces en eso d q ritmo suave seria pa ti. kero mencionar a david-pro q esta komo un bestia( nn leva nin medio ano andando( kunha bici q e un difunto) e flipas komo vai, noraboa princess ainda tes moito marxe d mellora. pois eso demais cabras a entrenar q a xente anda adoecida. veña cabr@nes a cuidarse, koidado koa kombinacion potencia-vs-rodilla
a voltiña estuvoche ben,quero agradecer as tuas verbas pero a verdade que a que llo teño que a gradecer e ao borrokas(txus)ainda me acordo o 1º dia que collin a bici,dixome: david non te preocupes que e unhaa voltiña,na cona que o pariu!!!!!54 km e dous dias na cama.pero bueno un placer andar con vos , haber se as outras cabras que non coñezo se animan ,xa sabedes falade con txus!!!!! o da b-pro(difunto)non te metas ca miña maquina total.aburiño e ata mais ver
Txus,xa sabes como e o Palankas,ritmo suave,ritmo suave,pero mañan queda na camiña.
si chejas apretar collela baixa.
xa sabemos como e o tema,nadie di nada pero os cuchillos voaban,despois viñan as arrancadas alo Pantani de ultima hora,vaite cambios de ritmo,mimadriña.
subindo pasar de plato 28 a 42 non lle fixo moitra gracia as perniñas,jajaj.
o dito,unhas risas coma sempre.
o qe pasa e qe o palanquiñas ultimamente anda sobrao je je je......o importante e pasalo BEN encima da bici e facer grupo je je je gustariame votar unhas risas con vos....e con David vaixando....seica e un expectaculo ir detras del ja ja ja ....bueno saudiños....haber cando damos unha todos xuntos....bueno primeiro eu bou recuperarme ben....e qero esperar a ter gañas de bici...qe se non non disfrutas....
O día que nos xuntemos todos nunha volta vai estar bonita a cousa!!!Os leons os purasangres, os pitbuls jejjeej.
Eu vou sair mañan o das Xesteiras, como sei que non podedes vir ide pensando no MIÉRCOLES para quedar pa sair na bike. E haber que ruta facemos, xa non se me ocurren mais destinos pa enseñarlle a Ces, creo que con él solo nos queda por ir o Meda.
*****Ahh e non sei se vos dechedes de conta pero noto que falta a presencia do noso Presi polo blog!!!!
Teremos que ir a mountain de Nijeria a visitalo ou como facemos...
De paso podiamos facer algun dia a ruta que nós enxinara bordeando o Tambre.
ese presi, ese presi eh,eh,eh. veña antagonista sal da cova.
FAMILIAAA!!!! Cheguei enteiro a casa da volta de hoxe. Mañan fágovos a crónica. Estes montes son de categoria especial, ide facendo as maletas que nos vamos!!!!!!
molouche eehh!!!!!
a verda e que lle metemos unha variante completiña.cortamoslle algo as subidas,pero en baixadas non nos privamos nada de nada.
modo camicaze ON !!
Publicar un comentario