Destino: Monte Meda
Kms: 44
Asistentes: Txus, Felix King, Josimura, Anxo.
Esto non sonara coma os Beatles, nin os Doors nin Led Zeppelin. Pero si somos o mellor cuarteto da historia, facendo Rock and Roll e mountain bike a vez.
Tan fácil e tan difícil coma ir o monte Meda en duas horas e media e acabar pousando a cacha en tres tabernas diferentes cas suas correspondientes rubias.
Así foi: Txus, Josimura, Felix King e o que escribe embriagado ahora mismo, camiño do monte, nunha mañan das que hai que madrugar, porque o máis vello da banda débelle de despertar a cistitis ou a saber... En resumen que as nove da mañan estaba despertada toda a banda e había que tocar.
Tocou un Monte Meda, e os vellos xa se sabe(vai por ti Jesus) van perdendo memoria e xa non enfocaba o enlace Xisto-Hotel Escala, eso sí, mallou nada máis cruzar a general coma fai 7 anos. E nós os supuestamente enforma Josimura e eu tras él.
Namentras o Cibera ia cativeando, bebeu máis olas de viño nos ultimos catro meses que en 10 anos da súa vida, e claro ahora as pernas son bonitiñas pero pesan jejeje. Gústame que coñecendoo seguro que lle han de vir as ganas de volver a estar ahí diante...
Seguimos sudando e pedalenado, e o borrokiñas vaise distanciando, e normal, Don Jesus xa leva un mes facendo churrasco e ahora ta medio carbonillas, por diante o insoportable de Josito e eu. Que pesado este Josito haber se o collo entre semana pa facer un 3x1 de tabernas e se alcoholiza e perde fuelle na bike. Antes era un rival fácil e choron, senon se alineaban os astros e Peman lle garantia unha climatoloxia favorable non destacaba na bike, pero ahora...É unha trampa, da positivo en todolos controis de pimienta no cu, ten repris, sube rapido e chega arriba con boa cara. Xa sabedes, caeme fatal. Xa me encargarei hoxe a noite de enchelo nunha party palans festival :)
Chegamos a segunda parte, xusto na baixada para afrontar a segunda parte do pincho. Aquí Jesusiño Garcia pidenos paso, o master trinta vai baixando co demo e recortanos a distancia que lle quitáramos Josito e eu. Empeza a subida e xa nos reagrupamos os tres, decido tirar e ahora o cuarteto vai no carayo, ahora somos Nirvana: Txus Cobain, Josito Novoselic, e Palankas Grolo de valde se invitas.
Ca misma decido tirar, Novoselic ven pegadiño pero o Cobain debeu de ver algun Cabalo que xa se queda rezagado.
Chegamos a zona asfaltada e o Novoselic voa ca merda esa rara de 29 pulgadas, eu perdo distancia na subida, e o chegar o llano intento facer a xogada do Muralla pero o outro xa a sabe e reacciona, encara a parte rota de terra e corona!!!!!!!!
Moi contento por Josimura, caeme fatal!!! Ey de enchelo esta noite haber se baixa ritmo nas proximas aventuras, pero de momento hai que baixarse o sombreiro e valorar que un tipo dos que sempre soia ir atras a morte, ahora esta diante.
E da parte da taberna aínda non podo escribir o final.
P.D Por favor póñame outra, outra e outra e marchamos
5 comentarios:
mañan as 9.30 na plaza das tetas quen queira vir xa save ,q apareza. Ruta a decidir no momento
eu non podo tou a morte qe acabo de chegar a casa sintoo
hola cabras ,haber se vou collendo ritmo,despois de un mes de boaa vida e sol,haber se empezo a coller a bici,pola maña non podia ir pero hoxe pola tarde haber se me animo e as 17.00 nas tetas quen poida e se anime xa sabe un abrazo a todas
Hola boas, eu son suso dos OEA, e bueno, decir que me encanta leer as cronicas do amigo anxo, ata mordo as unas como cando estas lendo un libro destes super interesantes. Un saudo, e a ver se nos vemos este domingo, que algun OEA tamen tamen estara en Betansos
jjajja moitas graciasss Suso, eu Betanzos nada, vemonos na Cronoescalada que xa me dixeron que estas feito unha makina, haberá que entrenar pola semana...
Publicar un comentario