Proxecto Choupa

       Non sei quen se reirá mais da vida, se eu, ou ela de min.

O caso é que fai duas semans estaba a timbrar na porta dos alcoholikos anónimos e nin me abriron, e agora resaca de copas...Das deportivas chamanlle, coma se nas tabernas non houbera compañerismo jeje.

  Xa e triste esto do ciclismo que pra estar ahi arriba non podas beber delas. E máis ainda cando ó trofeo lle fan uns buratos pra que se esvaneza a priva.

Ten que selo destino. Me cago na Coruña que ata atopei cartos nunha alcantarilla e eu en pleno ramadán do proxecto choupa.

     Deus ou o Esquio no Piñeiro así o quiso e colocoume nun sabado de Cronoescalada moi apaixoante. Alí estaba o meu Pekeniño, a anchoiña de Rianxo o señor da fariña Ivan Pereira.
Todo o ano que nin o cheirei no Open e hoxe tocaba face to face. Respetando aos outros rivais que a poucos coñecía sabia que a anchoíña e o máis forte.

    Saída pola carballeira cun eslalon de carballos pra logo baixalas escaleiras e a subir cara as Torres de Altamira. Buff a saída a tola pagueina mais cara que un cubata no Ruta.
     Nas rampas, corazón a mil e o garmin a sumar segundos. Cantáranme un tempo de case 18 minutos que fixera alguen dos primeiros, guiaríame por ese tempo toda a subida na procura de rebaixalo. Pero esto tira do peito, fermentei pitillos de veran e cuspin chapas de estrella toda a subida, vaia asco, pos sensacionalistas direivos que pensedes neses cabalos de carreiras que babexan como humanos en ataques epíleticos ajjjjjjjjjjj chupppppp!!!! Sigo e sigo de maís, trabucome nun cruce, e gracias os berros do meu pai e os doutros vellos dou volta cun derrape e retorno cara as frechas datras que me pasara. E veña parriba. Porcentaxe brutal nesta subida que fixeramos a inversa nun ruta do Oeas, ata chegar o primeiro llano e respirar. Aufffffffffff!!!!!!!!!!

Ahora a baixar, me cago nos patucos Julio que carayo fai unha baixada nunha cronoescalada. Bueno isto e Brión aquí as cousas son distintas, Juanmanolo tamén ten bicicleta.

Baixo vendidiño coma nunha noite co Cholo. Apretando as moas e abrindo ben os ollos sen perder de vista ningunha pedriña.

Paso os apuros da baixada e agora a bordear polas Torres. So fixera unha vez a crono e ia bastante perdido, recordaba tramos sucios de paos e esa era a miña preocupación que ningún se metera no cambio e me jodera o percal.

Minuto 16´ e xa creo que estou na última parte da crono so quedan uns llanos e o repeito FINAllllllllllllllllll. 17´37´´ Poñenme primeiro da Cronoescala. Pecho un ollo ca man e vaia mareo: 
mi madriña voume da casa,
mi madriña non falo inglés
mi madriña eu non sei nada,
mi madriña A ONDE VOU EU??? 
la, la, la, la, la!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Domin-Gooooooooooooo!!!!!!!!!!!!!!!! Aquí non descansa nin Dios nin Thor nin Tláloc. Vamos que chovia a jranel, asi a trasleision rapidiña.
 Oito da mañan no pabellon de Brión. Onde vas sin pichiglass sería o tema.

E vai e escampa xusto o dar a saida. Desta vez cambiamos de modalidad, agora toca duatlon cross por un circuitazo de mtb. Que delicia Julius e organizadores. Noraboa e duas noraboas, tanto na carreira a pe coma no mtb. PERFECT!!!!!!
DE 10 SI SEÑOR!!!!

Encantoume a experiencia e como non coronalo Col du Rubialet pola vertente oficial da Primeira caseta a segunda sen piroladas de marealo Rubial. Disfrutei moitisimo subindo a este noso Pincho nunha carreiriña, ledicia pasear un dorsal polo Rubial arriba, algun dia coronarase ata arriba e dende a caseta rápido inventaredes algo pra baixar, daquela mais felicidade ainda :)

Que baixadas logo de coronar jajaja a bici vai sola encamiñada a Brión, vou de primeiro, sen ir de sobrado diría que moito galgo non houbo, oin que a proba coincideu cun duatlon en Ribeira e os galos cacarearian pola costa. Cada kan que lama o seu carallo que queredes que vos diga. Eu a disfrutar por camiños que nunca vira xusto detras da miña casa e logo Transición no pabellón.

jajajjajaajaj. Vaia risas, xente que ledes esta narrativa ficción.
Ali chego eu, neste intre asumirei todolos meus alcumes, Peteneras, Palancas, Pitillito, enriba da miña bh facendo barullo do nucleo da slr que é unha puta canteira a facela primeira transicion legal da miña vida.

Pouso a burra quito as botas e poño as zapatillas, dedos das mans entalaos e os cordons das zapas ataos a rabentar, non me dan entrao os pes nese estrangulamento de aquiles. Consigoo enchufalos nas zapas de Pedro Timo de dous numeros mais grandes ca miña talla, es un amigo Pedro, Grazas por acabalo último par do almacen comigo jajaj. E veña a correr!!!!!!!!!

Outra vez a berrar a xente, se tuverades atentos a lectura falta un pequeno detalle. O puto casco, me cago nas patacas Peteneras a onde vas despos da transi correndo co casco jajajja. Que show, Tucho o meu lado un aficionado, na telegaita teño choio fijo. Corro pero o pulso disparase, jadeo como unha lercha nunha peli de Nacho vidal jajaja. Me mueeeero diría Manquiña. Baixo ritmo porque o de correr non é o meu. Non vexo a nadie detras asi pois a idea era ir amodo gardando pra ultimo kilometro e mandarlle un repris no caso de que me cazase alguén. O final non veu nadie, e corrin tranquilo, so me incordiou un mamahuevos indignado que pinchou na bici e taba esperando a que fixera eu a carreira pra resarcirse e demostrar que el era o mais fuerte.

Tuven que aturalo todo o puto sector da carreira a pe. incluso me dixo que senon pinchase na bike habiao ter dificil jajaja. E a verdad e que correndo quitabame a vida. O final tuven que mandalo ao carayo, dicindolle que non me jodera a vida entrando en meta con el de remora. En fin que ainda non o creo.
O cuarto do Podium foi o Vello que ten mais kilometros de running e bike que o Castromil das 12. A partires dagora voulle chamar cariñosamente "Gruñón" jeje.
Ali taba sentado despotricando en coma un evento de tal magnitude non conta con cervexa de Estrella Galicia. Puxeronlle Heineken e soupolle peor que rematar cuarto jajaja.

P.D Alá cando estabamos rematando o iogur de postre, achegaseme un participante da marcha e dime "Ei Anxo, non teras papel e tabaco e que dos de aqui non sei a quen mais lle podo preguntar" jajajaja

Saúdos familia.

2 comentarios:

Unknown dijo...

JODER¡ Vaia dialéctica. Consultando páxinas oficiais xa encontrei a traducción. Primeiro en cronoescalada e primeiro en duatlon. Moi ben, defendendo o territorio. As Torres e o Rubial telos dominados.

NORABOA crack.

Anxo dijo...

Muchas Gracias Peifo. La traducción es que en mi caso o Caos jejej no existe dialéctica es Dialectricaaaa!!!! :)

Pronto te haremos una visita para dar un paseo mtb.